Blog

7 avgust 2016, 1 časot po polnok…
Go pišuvam prviot tekst za mojot Blog…Ne mi se spie, naprotiv, edvaj čekam da napišam nešto…

DOBREDOJDOVTE, DRAGI POSETITELI

Kako što dolikuva, najprvo da se zablagodaram od srce na mojot soprug koj nesebično se dade i vo ovaa moja avantura, moja želba i go napravi ovoj Blog za gotvenje.
Blogot e prekrasen, no ke ima ušte promeni koi gi sakam, edno po edno, ke si dojde na svoe mesto…

Za mene Blogot e mesto kade što možeš da kažeš nešto poveke. Odsekogaš sum imala što da kažam, duri i vo najmolčelivite srednoškolski moi denovi, pa eve dojde vreme i za blogot.
Dojde vreme, blagodarenie na Violeta Dejzi Lark koja uporno me butkaše kon ovaa preubava avantura…
Nekako mi se čineše mnogu komplicirano i ušte mislam taka, ama devojčevo uporno, ne me ostavi raat dodeka ne me ubedi 🙂 I činav gajret, čina gajret i maž mi i eve go, mojot Blog za gotvenje 🙂
Blagodaram Violeta <3, blagodaram Michel <3

Eden ubav den na Fb, relativno nov korisnik bev, objaviv recept, beše toa Imam bajaldi, eden od najubavite ručeci vo strumičkata kujna…I taka počna, beše negde 2012 god.…
Ne sakav da si go pokažam ručekot, toa ne mi beše celta, tulku da go pokažam receptot, zašto e unikaten.

Se redea moite recepti, no vo isto vreme fotografirav cvekinja, posebno Kejot vo Montreux, a pišuvav i tekstovi od mojata profesija, tekstovi so psihološka sodržina. I profilot mi stana kalabalk…
Opsesivecot vo mene, vednaš smisli da imam 3 stranici, site raboti da si bidat sredeni kako vo fioki, sekoja posebna za moite aktivnosti.
Kako zabrevtav, turbo počnav da « rabotam », duman se digaše, a i sega ne sum poarna…

I bidnaa trite fb stranici! A da, prethodno maž mi mi napravi website koj ne e komercijalen, no e odlična raskrsnica kade gi ima site moi važni raboti i linkovi…
A nemam ič vreme da se navratam tamu, zašto maž mi go napravi taka da toj treba da gi vnesuva site raboti, zašto vo toa vreme bev analfabet za taa rabota, a negoviot način za mene e mnogu kompliciran i sega…Se nadevam lesno ke mi odi so blogot, sakav najednostaven..

No denes, koga prv pat pišuvam, denes e mnogu tažen den, golema tragedija vo Skopje, se sluči poplava.
Cel den se obiduvam da najdam što potočni informacii, žalno, mnogu žalno…Poplavata odnese mnogu životi, mnogumina seušte gi baraat.
Najdlaboko sočuvstvo na semejstvata i mir i spokoj na počinatite.
Štetata e ogromna, se nadevam, blagodarenie na humanosta, lugeto ke možat da izlezat od užasot koj gi snajde.

I sega odam da zirnam na fb povtorno, a od utre, ke kapam po nekoe zborče 🙂

9 avgust 20i6

Tragedijata vo Skopje me okupnira celono, vreme za blogot, mnogu malku, no blogot nema da mi izbega,
neka čeka…
10 avgust 2016

Denes trebaše da go objavime blogot, no ne stignavme da privršime sé što treba…
Vsušnost, na 8 avgust maž mi go rezerviraše imeto na blogot na Internet, no ne bevme gotovi, ima ušte mnogu rabota, a jas sum celosno okupirana so polavata vo Skopje…
Se nadevam, vo sabota ke može da go objavime oficijalnoto raganje na blogot 🙂

13 avgust 2016

Sabota, za mene sekogaš e pazaren den, taka beše vo Makedonija, taka e i ovde, mnogu retko drug den pazaruvame.
No ne bevme ni na pazar, od sabajle privršuvame so blogot.

Denes e den na mojot blog za gotvenje, negovoto oficijalno raganje!

Nakratko da kažam deka blogot e produkt na moite celi, vsušnost celosno gi otslikuva.

Koga se pojaviv na fb, nekako spontano bev najaktivna vo grupite za gotvenje.
Od trite moi stranici, najaktivna bev i seušte sum vo stranicata za gotvenjeto…
Imav možnost da ja sogledam makedonskata kujna koja ne mi beše poznata od drugite kraevi na Makedonija i gotvenjeto koe e moja pasija odsekogaš, mi stana najgolema uteha, daleku od mojata zemja.

Me nosi mislata da ja sočuvam strumičkata kujna od zaborav, prekrasna kujna koja nikoj dosega ne ja promoviral. Me vodi celta i našata tradicionalna kujna da ja promovirame što poveke, bidejki ne sme dovolno zastapeni na netot kolku što treba…

So tek na vreme, počnav da go stavam imeto na mojata Iva na receptite, na onie koi jas gi kreiram.
Taka Iva ke živee <3, nejzinoto ime so receptot, ke bide zapišano za navek, toa e mojata cel, koja sekoe utro mi ovozmožuva da go vidam denot koj se rodil i da ostavam nova traga, za Iva, za strumičkata kujna, za našite tradicionalni jadenja.

Nekolku napomeni

-Nitu sum nekoj ekspert za gotvenje, nitu imam dovolno znaenje za hranata, no gotvam sekogaš so ljubov što dosega možeše da se vidi na mojata fb stranica Со љубов, за вас.

-Pišuvam na latinica, kako bi možele lugeto da go najdat blogot i nadvor od Makedonija i nadvor od kiriličnoto pismo. Koga ja napravivme stranicata, ne pomislivme na toa, no ovde lugeto nemaat kirilica i e teško da me pronajdat. Zatoa sega blogot e na latinica.
-Makedonskiot literaturen jazik, ne go koristam veke nekolku godini, osven na fb, no i tamu pišuvam na dijalekt, često. Nitu koga živeev vo Skopje ne sum zboruvala pravilno, tuku skopski dijalekt od 70 godini na minatiot vek, koga se doselivme vo Skopje. Mojata generacija e dobro obrazovana, no praksata si go pravi svoeto… Sekoj den, iako sega živeam vo stranstvo, go koristam strumičkiot so moite, ne literaturniot.

Ve molam da ne mi zameruvate na tekstovite, se trudam kolku možam da ne go zaboravam pravopisot, veke zaboravam za zapirkite kako beše. Kako bi mi dobrodošla edna gramatika sega, da, ne znam dali ima na Internet…
Ne ni zameruvajte i na stranskite jazici, ne možeme da se nosime so mladite, no se trudime.

-Našeto semejstvo e malo, dvajca sme samo…Koga gotvam, osven plus za gosti, pravam i mali količini, gotvam od oko i najteško mi e da napišam recept so točni merki. Ama navistina toj del mi ostana tug, zatoa ve molam za razbiranje za dozite, preinačete si gi i prilagodite na sebe i vašeto semejstvo.

Mislam podgotveni sme sega za reklama malku, ostanaa ušte prevodite na prvite recepti, ke gi sredime denovive…
Se nadevam ke vi se dopadne mnogu blogot, navistina maž mi se potrudi 🙂

Dobredojdovte od srce, povelete, dragi moi <3

Moite 200 god SEGAŠNOST
Vesna Rohr
Sekoj od nas ima 200 godini Segašnost, veli edna misla…
Doaga od minatoto, odi ponatamu, spakuvana vo ubavi prikazni za nas, ponekogaš mnogu tažni…
Doaga i odi niz kodovite na site sakani…Moite kodovi se ubavi, no…

Dete sum na golema ljubov, koja ušte trae, toa e bazata i temelot na koj stoime…
Rodena sum vo Strumica, a koga imav 14 god, se preselivme vo Skopje…
Vo 1986 se vrativ vo Strumica, vo 2000 se vrativ vo Skopje…
Od 2010 živeam vo Švajcarija.
Kodovite na raseluvanje na moite pretci, dlaboko se vsadeni vo mene…

…Sé što sme i sé što pravime e prikazna, sé što deteto pravi otkako se rodi, koga ke porasne i ostari, sé e prikazna!
Site nie imame svoi prikazni, golemi, mali, glavni, sporedni…

Prikaznata e Nadež, Nadežta e prikazna…
Niz prikaznata ja stimulirame Nadežta i kaj decata i kaj vozrasnite…
Roditelot e dolžen da ja razviva nadežta niz ličen model i niz prikazni kaj svoite deca.
Prikaznite od minatoto, možebi se mnogu tažni, možebi nekoi pretci ne uspeale vo životot, no roditelot ima obvrska da gi prenese i da gi napravi što ponadežni…Kako? Lesno, dovolno e da kaže:
Blagodarenie na niv, na našite pretci, nie sega razgovarame, blagodarenie na niv, nie možeme da postoime! I toa e taa vremenska, nadežna prikazna bez kraj!

Kade sum jas vo ovaa vremenska prikazna i kakva vrska ima toa so blogot i gotvenjeto?
Što imam kodirano i što ke prenesam vo idninata?

Prodolžuva…..

4 septemvri 2016

Mojot pradedo, od strana na tatko mi, imal najubava gostilnica vo ezerskoto gratče Dojran, vo toa vreme, dosta razvieno. Kukata bila na stolbovi vo ezeroto, a na ulicata od drugata strana, izleguvala gostilnicata. Velat deka pravel najubavi jadenja, gostilnicata bila čista kako solza, kako kitka, a i toj isto, pa zatoa go vikale, Čiček Andon…
Nemalo frižideri, hranata teško se održuvala, no nikoj, nikogaš nikoj ne dobil truenje, što bil čest slučaj so drugite gostilnici. Čiček Andon, čist i ureden, gostilnicata isto, mojot pradedo, bil mnogu human čovek, sekoja večer ja daval hranata na siromašnite…

1916 godina, Dojran e zapalen do temel, baba mi i dedo mi bile deca…
Došle vo Strumicu, pradedo mi Čiček Andon, otvoril gostilnica i tamu, so najubavite jadena…
Drugiot pradedo, Gorge, koj se iznamačil barajki nov život vo Niš i Skopje, koj ja izgubil soprugata na tie patešestvija, prababa mi Magda, otvoril nožarska rabotilnica.
Životot prodolžil, gradejki go od nula, so ranite za navek vo kodovite…
E toa e kodirano vo mene…Gi pamtam jadenjata od baba mi Donka, crveni manžđi preubavi, prevkusni, ja pamtam nea so topkata maslo, so pupite veligdenski, piperkite, magdanos i luk, obavezni, so erebicite, so sušenite domati, so sokot od trendafili čij miris i boja večno se nosat vo sebe…
Jas gotvam baš kako baba, obožavam crven piper i mrsničko, što da pravam, kodovi…
Tatko mi i brat mi se odlični vo kujnata i koga sme site zaedno, baš e gusto, sekoj gotvi po svoe i ništo ne prifaka od drugite…Kodovi…

A sega malku za baba mi od majka mi stranata…Baba mi Zonka, od mala bila sekoj den vo slatkarnicata na nejzinite rodnini, Šekerđici…Gi naučila site tajni i pravela torti doma vo toa vreme, što ne bilo voobičaeno. Pravela torti i kolači za site komšii vo Varoš maala vo Strumica. I sitni kolači i razni slatka i marmaladi, bila poznata po toa…
Majka mi i den denes pravi najubavi tradicionalni kolači, iako ja pomina osumdesetata…
Vo pedesetite godini na minatiot vek, imalo eden kurs za kulinarstvo vo Strumica…
Moite zlatni babi nemale potreba da go posetuvaat, zatoa što zavržile Radnička škola vo koja se učele site domakinski raboti…Za pedantnosta, trudoljubivosta, ubavinata i sposobnosta na baba mi Zonka, drugata baba Donka, sekogaš zboruvaše, im bila idol na mnogu od niv…
Za kursot nemalo baš mnogu zainteresirani, no majka mi i nekolku drugi ženi, go završile toj kurs i od toa vreme ja imame relikvijata so éudesnite moi recepti.
Nikoj veke ne se sekava na kursot, nikoj ne se sekava i na moite babi so tek na vremeto…
Odamna  bilo koga baba mi Zonka, na site vo maalata im nosela limoni, blaga ponudica, cveke, med, zašto vo dvorot, ogromen i ubav imaše mnogu cveke, pamtam, a vo srceto imala mnogu ljubov za site…
Takva bila, edna od najubavite ženi na svoeto vreme, jas ne ja pamtam, za žal…
So baba mi Donka porasnav, najmirnata žena na Planetata, tivka, a vredna kako mravka…
Učev od najdobrite, ja imav taa sreka, site vo mojata blizina, bea najdobrite <3

Seto toa e kodirano vo mene, zapišano…I seto toa treba da odi daleku, daleku…

Mojata edinica Iva, od mala ja obožavaše tradicijata…
Što se odnesuva do kujnata, zaedno pravevme sé, taka se raste, so malite račinja sakaše da pravi bombici, solenki, kokosovki… Uživavme, na srekata i nemaše kraj…
Ama krajot dojde, brutalno, pobrutalno ne može da bide…Dojde užasot za da ostane, eve veke 11 godina…11 godini sum vo šok, tolkav e toj užas koj ni go priredi eden piroman…Si presudi sam vo zatvorot…
Mojata Iva e so Angelite…Ova go pišuvav so denovi, nedeli…Pišuvam, plačam, zastanam, pa prodolžam po nekoe vreme i počnuvam odnovo sé…

…Bev veke potonata vo slatkoto ludilo, koga se sluči da gi čujam zborovite na edna komšika, psihijatar, bukvalno me drmna i me izdigna od potonatosta…Reče, morame da smislime nekoj Poekt, nejzinoto ime da ostane, spomenot za nea, večno da ostane…Tatko mi sekoj den naogaše sila da mi kaže nešto vo toj pravec, no ne dopiraše do mene, mi beše užasno teško da gi poglednam moite, skršeni dvojno, i za Iva i za mene…
Komšikata se odseli, no eden den, jas stanav i trgnav, ne znaev kade…Rabotite sami se redea ili jas gi prepoznavav znacite…Završiv specijalistički studii i go posvetiv specijalističkiot trud na Ivička…Temata e Nadež…
Potoa zaplivav vo kulinarstvoto…Objaviv eden starinski recept, na lugeto im se dopadna…
I taka započna, ogromna želba da napravam novi recepti i da gi narečam Ivini… Ivina torta, Ivini kolači…
Imam tri fb stranici posveteni na Iva, a sega i blogot i toa mnogu mi znači…Kulinarstvo, fotografii i psihologija…

…Prebogati kodovi, mi značat mnogu, no kodovite od mojata Segašnost, nema koj da gi prenese vo idninata…Nema da ima nikoj tamu napred, da prenese i da se seti…
No jas ja imam taa opsesija, da ostavam silni spomeni za Iva, mojata edinica, mjata ljubov, moeto sé…
Trčam niz životot, pagam i trčam, pagam i povtorno trčam…
Ne znam dali e toa za pobrgu da stasam kaj nea ili zatoa što begam od vistinata, ušte begam…
Preaktivna sum, ne znam kako, no go transformiram užasot i nepodnoslivata bolka vo site tie prekrasni jadenja…Porano go transformirav užasot vo mojata praksa, pomagajki im na decata i roditelite…
Koga denovite se najteški, posle gledam, najaktivna sum bila…
Trčam so krstot na grbot i sakam da dadam Nadež na site!

Sakam prikaznata za mojata Iva da živee!
Imaše samo 20 godini, oči kako srna, mnogu taga vo očičkite vo eden period, odličen student, ubavo vospitana, mnogu, mnogu intelegentna, lider megu drugarkite, prijatelka koja sekogaš pomaga sekomu, sekogaš deleše soveti i posakuvaše da ja raboti mojata rabota…
I odlično go praveše toa so drugarkite, učeše od mene dodeka sedeše kaj mene na rabota, čitaše mnogu moja literatura…
Nejzinite kulinarski kreacii gi obožavavme, nejziniot oriz beše najubav, palačinkite nepovtorlivi…
Obožavaše blagičko…

Nema da ima nikoj, tamu daleku napred da ja prenesuva prikaznata, osven mojot zlaten vnuk, da ni e živ i zdrav, gordost naša, tolku mlad, a veke profesor na svetski Univerziteti <3

No vie sekako odite vo Idninata, neka vi e so sreka i so nadež!

Znam deka vo mnogu tertatki i kompjuteri stoi Ivinoto ime i moeto, odime i nie so vas!
Elektronskite zapisi ke prenesat sé vo idninata i taka odime i Iva i jas, blagodarenie na mojot soprug…

Spijam malku, makotrpno, no so ogromna ljubov rabotam na dve celi.
Sakam da ostane spomenot za mojata Iva i spomenot za strumičkata kujna, a voopšto i za makedonskata kujna!
Želba m e da odat vo idninata!

Mojata prikazna e mnogu tažna, no jas sakam da ja znaete i da vi dade Nadež <3
Nadežta e cel, volja i pat! Stanuvam sekoe utro so želba i celi i sekogaš naogam pat…
Ako mene mi ja dale Nadežta, vi ja podaruvam i jas, za da bide prikazna bez kraj i dar koj podaruva ponatamu…<3

13 09 2016

Čokoladoto i našeto JAS

Denes e den na čokoladoto! Da go pozdravime so eden moj star tekst vo koj ke najdete i mnogu nešta za SEBE <3 Bajagi sum pišuvala, od ova lugeto pravat 1000 posta, ama ajde de…

http://doktori.mk/element/view/5086d6fb94810/cokoladoto-i-jas

19.09.2016

Denes bajagi se raspišav…..

Da se potsetime na prvite moi obrakanja do vas, dragi posetiteli!
Posebno za nekoi koi seušte ne razbrale…
Nemam potreba da se pravdam pred nikoj, no sakam da bidam jasna!

Koga objavuvam jadenja…
Ne znači deka gi pravam poubavi od vas!
Ne znači deka znam poveke od vas!
Ne znači deka gotvam poubavo od vas!
Ne znači deka se falam so manži i servisi!
Ne znači deka moeto e najdobro, najispravno, najtočno, najubavo!

Ednostavno, nekoi od nas objavuvaat takvi raboti, za da ostanat na novite generacii…
Eh kako bi bilo dobro koga bev mlada da imavme videa so recepti, recepti vo mg i čekori, a ne da se čudiš kolku e “od oko”,  zašto sé si e do iskustvoto…
Koga gledam denes deka i srednoškolki objavuvaat remek dela od kujnata, im se divam kako i na bilo koja kreacija i im se raduvam, bravo za mladite!
Dobro e da vidiš ubavina i vo tie mali nešta, lepče i sirence… jas gledam…

Odbrav da se posvetam na ova, pričinite sum gi kažala.
Kakvo e takvo e, no nekomu ke posluži, sigurna sum vo toa, zašto veke služi mnogu!

Sepak, trebaše da otidam na Cooliarika pa da sfatam deka ne grešam so ubavo prezentiranje na hranata -kolku možam i so ubavi fotografiji, kolku možam…
Retko koj go ceni toa kaj nas, se kritikuva sé po red…

Na Coolinarika vidov kakva poinakva kultura se ima i kakov odnos kon hranata…
Za francuskiot kult znaete…
Prigotvenata hrana se tretira kako kreacija!

Vi blagodaram na site što me poddržuvate, a ve ima mnogu 🙂
Blagodaram i na onie koi kritikuvaat, ama vleguvaat vo blogot i zirkaat, tajno, ne znam zošto 🙂

Ima luge koi ne se zainteresirani za seto toa i toa si e niven izbor koj treba da se počituva, a ima ednostaven način da ne preskoknuvaat nas koi sme se opredelile za ova…
No nekoj treba i toa da pravi, da pišuva recepti, pokraj site drugi pametni raboti na svetot…

NEKOJ UŽIVA VO RESTORANI, NEKOJ SAM DA SI PODGOTVI, VKUSOVI, VKUSOVI I TOA GO PRAVI SVETOT POBAGAT <3 Nema ljutiš <3

Blogot seušte nema ama baš ništo objaveno od seta riznica što ja imam, bavno odi, no odi…
Mi davate mnogu sila, dragi posetiteli, i javno i na poraki i na fb, pozdrav do site VAS, znajni i neznajni <3

Vašite poraki i komentari mi velat deka vi se dopaga  blogot, no eve i jas da si kažam…
Prezadovolna sum, a od bavnosta na tehnikata i od ogromnata tehnička rabota ke prestanam da se žalam, na sé naviknuvame, koj mi e kriv što imam averzija kon tehnika…

No ona što e najvažno e što blogot go otvorivme vo najteškite momenti vo mojata tatkovina.
Mrazam patetiki, no koga ke pomislam kolku narod nema leb za jadenje, nemam želba da pišuvam i objavuvam…
Sepak me vodi nadežta deka nabrgu ke se promenat mnogu nešta po tie prašanja!