13 avgust 2016
Sabota, za mene sekogaš e pazaren den, taka beše vo Makedonija, taka e i ovde, mnogu retko drug den pazaruvame.
No ne bevme ni na pazar, od sabajle privršuvame so blogot.
Denes e den na mojot blog za gotvenje, negovoto oficijalno raganje!
Nakratko da kažam deka blogot e produkt na moite celi, vsušnost celosno gi otslikuva.
Koga se pojaviv na fb, nekako spontano bev najaktivna vo grupite za gotvenje.
Od trite moi stranici, najaktivna bev i seušte sum vo stranicata za gotvenjeto…
Imav možnost da ja sogledam makedonskata kujna koja ne mi beše poznata od drugite kraevi na Makedonija i gotvenjeto koe e moja pasija odsekogaš, mi stana najgolema uteha, daleku od mojata zemja.
Me nosi mislata da ja sočuvam strumičkata kujna od zaborav, prekrasna kujna koja nikoj dosega ne ja promoviral. Me vodi celta i našata tradicionalna kujna da ja promovirame što poveke, bidejki ne sme dovolno zastapeni na netot kolku što treba…
So tek na vreme, počnav da go stavam imeto na mojata Iva na receptite, na onie koi jas gi kreiram.
Taka Iva ke živee <3, nejzinoto ime so receptot, ke bide zapišano za navek, toa e mojata cel, koja sekoe utro mi ovozmožuva da go vidam denot koj se rodil i da ostavam nova traga, za Iva, za strumičkata kujna, za našite tradicionalni jadenja.
