Тримери-сарма со ореви

Денес во Струмица е Тримери, ден кога се оди кај армасаната девојка…
Текстот подолу го презедов од Интернет.
Јас само би додала дека кај армасаната порано одеа и во вторник навечер кога беа карневалите. Армасаната девојка треба да го препознае својот маскиран армасник меѓу сите што дошле, па така се случуваат многу анегдоти, има многу радост и смеа…
Не знам дали уште се практикува тоа, зашто сега редоследот на работите е поинаков или грешам…
Сé започнуваше со детскиот карневал на Прочка. Потоа чист понеделник и бел грав, па во вторник вечер карневалот, посета на армасницата и во среда Тримере, ручек кај армасаната…
Не знам како се сега адетите, зашто се додаде маскенбалот кој е од поново време во сабота или петок и се изгубив веќе, кога што беше…
Немам Интернет оваа недела, пишувам од кафетерија, набрзина, се извинувам за сите можни грешки, ќе поправам кога ќе можам.
Како и да е, оваа традиција сите Струмичани ја носиме во срце, пораснати сме со неа и на светот му покажавме што можеме.

Евлија Челебија пишувал за овие чудесни денови и ноќи во Струмица, а магијата ја знае секој Струмичанец.

Не сум била многу пати на Тримери, така испаднало, но од ум не ми излегуваат синиите покриени со бовчи, свилени и везени кои кријат прекрасни посни јадења…

Гравот и сармата се главни за тримерскиот ручек, покрај сите подолу наведени, ги готват мерфетлики жени, но начинот на кој се сервираат е за посебна пофалба.
Сета креативност доаѓа до израз, секоја година нешто ново, а сепак со сета почит кон традицијата.
Браво мои Струмичани! Продолжи со читање “Тримери-сарма со ореви”

Кадаиф

Покрај  дроб сармата, традиционално, правиме и кадаиф. Прочка без кадаиф не бива, велат.

 

Ама велат кога се старее, почнуваме да живееме во минатото и зборуваме само за минатото…
Точно е, како натежнуваат годините, така новото време, тешко ни паѓа. највиталните се прилагодуваат некако, но сигурно ова не е наше време!
Ова е време на младите, како што во мојата младост, наше беше времето… Продолжи со читање “Кадаиф”

Slatka pogača

Pogačata ja pravev za Vasilica, no može da ja napravite koga sakate…
Kako što veke rekov, majka mi pravi presno lepče i za Vasilica, samo go pravi blago, mu stava šerbet od sarliita ili baklavata.
Продолжи со читање “Slatka pogača”

Ivini banički so marmalad i orevi

Sigurno imate i lanski marmalad pokraj ovogodišnite…Jas imam od malinki i slivi, moram da gi potrošam…Ništo nema kreativno ovde, samo praktičnost, no toa vo kujnata e považno od sé…
Kombinacii i iskoristuvanje na staroto e edna od  odlikite na našata tradicionalna kujna…
Našite babi go transformirale sekoe jadenje što ke ostanelo i sozdavale novi, samo i samo ništo da ne se frla i da se prehrani familijata…
Jas ne sakam da frlam, transformiram mnogu često, podaruvam, no ne frlam, Gospod ke ne trešti ako frlame hrana…Taka ostanalo, toa mi e vrežano dlaboko vo svesta…Normalno, zboruvam za odlično sočuvana hrana…
Ovoj period sum samo praktična, pišuvam i recepti, duman se diga…
No ima denovi kako rž, ke smisluvame novi ubavi raboti otkako ke postavam najgolem del od receptite koi gi imam…Dotogaš brzinski, najrzinski recepti 🙂

I ovie banički se brzinski…

Продолжи со читање “Ivini banički so marmalad i orevi”

Pinđur so modar patliđan

Ovoj pinžur po doma go narekuvame maliđano, iako vistinskiot recept ne sum go poglednala, nikogaš. Go pravam po moe, vo nekolku varijanti.
Ednostavno, brzo, a modriot patližan e mnogu zdrav, toa znaete…
Beše mnogu odamna koga tatko mi me nauči kako da kupuvam ubav patliđan…
Zavisi za što ti treba, ja biraš i formata i goleminata…
Продолжи со читање “Pinđur so modar patliđan”